Manufacturer: Piper Aircraft, Inc

Model: PA28-161 Cherokee Warrior II & III

Description: All members of the PA-28 family are all-metal, unpressurized, four-seat, single-engine piston-powered airplanes with low-mounted wings and tricycle landing gear. All PA-28 aircraft have a single door on the co-pilot side, which is entered by stepping on the wing. The first PA-28 received its type certificate from the FAA in 1960 and the series remains in production in 2009

Engine: Lycoming O-320-D3G...160 hp. The Lycoming O-320 series engines are four-cylinder, direct-drive, horizontally opposed, air-cooled models.

Model: Skyhawk 172

Description: With more than 43,000 delivered, the Cessna Skyhawk is the best-selling, most-flown airplane ever. Maybe that's because of its proven reliability. Or its forgiving flight characteristics. Or its reputation as the safest general aviation aircraft ever built. Because not only is the Skyhawk the most direct route to fulfilling your dreams of flight, it's also an ideal instrument trainer and one of the world's truly great airplanes. And with 180 horsepower attached to a high-performance McCauley propeller with polished chrome spinner, the Skyhawk SP climbs faster and cruises at a greater speed than the original Skyhawk.

The Skyhawk continues to build on its legacy as one of the most advanced single-engine aircraft in the sky with features such as the Garmin G1000 glass cockpit.

Engine: Textron Lycoming IO-360-L2A. The Lycoming O-360 series engines are four-cylinder, direct-drive, horizontally opposed, air-cooled models.

چرخ­های یک

هواپیما

به قسمتی از هواپیما که چرخ­ها در آن قرار می­گیرند محل جمع شدن ارابه­ی فرود می­گویند و فقط به هنگام نشست و برخاست هواپیما از آن­ها استفاده می­شود. عمل جمع شدن و باز شدن چرخ­ها توسط عملگرهای هیدرولیکی صورت می­گیرد. چرخ­ها پس از برخاستن هواپیما جمع شده و این عمل به دلیل کاهش مقاومت بدنه هواپیما در برابر هوا و رسیدن به بیشترین حالت آیرودینامیکی ممکن انجام می­پذیرد.

پیشران یا موتور بخش مهمی از هواپیما است که نیروی پیش­رانش را برای هواپیما فراهم می­کند؛ انواع موتور­های هواپیما عبارتند از:

·            موتور پیستون پراپ: پراپ مخفف کلمه پروپلر (Propeller ) و به معنی پروانه (ملخ) هواپیما است. در اینگونه موتورها نیروی پیش­رانش توسط پروانه تولید می‌شود که پروانه نیز بوسیله

موتور پیستونی

·            موتور توربو پراپ (پراپ جت یا توربو ملخی): در این موتورها نیز نیروی اصلی توسط پروانه تولید می‌شود ولی چرخش پروانه توسط

موتور جت

·         موتور رم جت: این موتور‌ها در سرعت­های بسیار زیاد کاربرد دارند و دارای هیچ عضو چرخنده‌ای نیستند (برخلاف کلیه موتورهای دیگر)   

بر هواپیمایی که در حال پرواز یک‌نواخت و مستقیم است چهار نیرو وارد می‌شود:

·         نیروی برآ(Lift) که ناشی است از شکل بال هواپیما و سرعت هواپیما و همچنین زاویه­ی قرار گیری بال هواپیما نسبت به جریان هوا و هواپیما را به بالا می‌برد.

·         نیروی پسا(Drag) یا نیروی مقاومت هوا که جهت آن رو به عقب هواپیما است و همواره در مقابل نیروی پیش­رانش قرار دارد و مقدار آن به شکل بال هواپیما و سرعت هواپیما و همچنین زاویه­ی قرار گیری بال هواپیما نسبت به جریان هوا، بستگی دارد.

·         نیروی وزن(Gravity) که هواپیما را به پایین می‌کشاند.

نیروی پیش‌رانش در خلاف جهت نیروی پسا است و نیروی وزن هواپیما در خلاف جهت نیروی

برا قرار دارد. اگر نیروی پیش‌رانش بزرگ‌تر از نیروی پسا یا مقاومت هوا نباشد هواپیما دچار واماندگی خواهد شد و همچنین برای پرواز باید نیروی برآ از نیروی وزن بیشتر باشد تا هواپیما بتواند از زمین بلند شده و پرواز کند. وزن هواپیما ثابت است (بدون در نظر گرفتن وزن سوخت) ولی در شرایط مختلف پرواز نیروهای دیگر (نیروی برآ و نیروی پسآ و نیروی پیش‌رانش) ممکن است تغییر نمایند. مثلاً در هنگام اوج گیری که زاویه­ی هواپیما نسبت به افق بیشتر است نیروی پسآ هم بیش­تر خواهد بود. اگر توان موتور یا نیروی پیش‌رانش نتواند نیروی پسآی ایجاد شده در اثر افزایش زاویه پرواز هواپیما را جبران کند، هواپیما دچار واماندگی خواهد شد. همچنین نیروی برآ هم با افزایش سرعت هواپیما افزایش خواهد یافت و با ارتفاع گرفتن هواپیما در اثر رقیق شدن هوا (در صورت ثابت بودن سرعت هواپیما) کاهش می‌یابد.

            بال با پوشش ورقه فلزی 

  ·            اجزاء طولی: اسپار (Spar) به عنوان تیر اصلی نگهدارنده­ی بال و استرینگر (Stringer) نیز جهت کمک به اسپار و پر کردن فضاهای خالی

  ·           اجزاء عرضی: ریب (Rib) جهت ایجاد فرم ایرفویل در سراسر بال و نیم ریب­هایی که در برخی جاها مانند لبه­های حمله و فرار بال مابین ریب­ها قرار می گیرند.

·         بال ذوزنقه ای

·         بال ذوزنقه ای معکوس

·         بال مستطیلی یا صلیبی

·         بال بیضوی

·         بال مثلثی یا دلتا

·         بال پیکانی شکل

·         بال با شکل متغیر

(در حالت­های پروازی متفاوت)

کلیه­ی بخش­های عقب یا انتهای بدنه­ی هواپیما به اضافه یک یا چند سکان عمودی یا افقی را دم می­گویند. کار سکان­های افقی و عمودی یا در حقیقت وظیفه­ی قسمت دم هواپیما ایجاد تعادل و ثبات هواپیما در پرواز و کمک در هدایت آن به سمت­های راست، چپ، پایین و بالا است:

·         سکان افقی(horizontal stabilizer  ): در هواپیما­ها سکان افقی دور محور طولی خود می­چرخد و بدین نحو تعادل هواپیما را حول محور عرضی آن تامین نماید سکان افقی را به انتهای بدنه و هم روی سکان عمودی سوار می کنند.

·         سکان عمودی (vertical stabilizer  ): این سکان به طور عمودی به انتهای بدنه و بین دو سکان افقی چپ و راست قرار دارد. وظیفه اصلی این سطح ایجاد حفظ تعادل عرضی هواپیما در پرواز و جلوگیری از انحراف ناخواسته به چپ و راست بوده و تعادل هواپیما را حول محور عمودی تامین می­کند موتورها و ملخ هواپیما ایجاد گشتاور پیچشی می­کنند که به وسیله سکان عمودی خنثی شده و هواپیما متعادل می­گردد.

به طور کلی اجزاء اصلی ساختمان هواپیما عبارتند از:

  ·         بدنه

  ·         بال

  ·         مجموعه­ی دم (امپناژ)

  ·         ارابه­ی فرود

·       پیشران یا موتور

بدنه

در بیشتر هواپیماها بدنه نقش اساسی و مشترکی مبنی بر قرار دادن بال، مجموعه دم، پیشران و ارابه­ی فرود در موقعیت و وضعیت مناسب خود، ایفا می­کند. در واقع بدنه، رابط بین بخش­های اصلی دیگر است؛ اما در برخی از هواپیماها، بدنه و بال یکپارچه بوده و مرزی بین آن­ها وجود ندارد. از وظایف دیگر بدنه که در هواپیماهای مختلف متفاوت است می­توان به موارد زیر اشاره کرد:

·          جای دادن کابین مسافر، کاکپیت (اتاقک) خلبان، محفظه­ی بار، تانک­های سوخت، محموله و ...

·          جذب شوک­های وارده از طرف چرخ­ها در هنگام فرود

انواع ساختمان بدنه­ی هواپیما: 

1.        بدنه­ی اسکلتی خرپا: از این نوع بدنه در هواپیماهای اولیه تا جنگ جهانی اول بسیار استفاده می­شد. هم اکنون نیز در هواپیماهای دست ساز و نیز هواپیماهای مدل از این نوع بدنه استفاده زیادی می­شود. چرا که ساده، سبک و مقاوم بوده و با تیرهای چوبی قابل ساخت هستند. در این نوع بدنه، اغلب نیروها و تنش­های وارده توسط سازه اصلی تحمل شده و از پوسته برای ایجاد شکل آیرودینامیکی و انتقال نیروهای آیرودینامیکی به سازه استفاده می­شود. سازه­ی اصلی از تیرهای طولی، تیرهای مورب، قابهای عرضی و کابل­های نگهدارنده تشکیل شده است.

2.        بدنه­ی تخم مرغی:در این نوع بدنه، پوسته اغلب نیروهای وارده را تحمل نموده و از سازه­ی داخلی مختصری برای صلب شدن پوسته استفاده می­شود. معمولاً پوسته­ی این نوع بدنه از جنس مواد کامپوزیت (مواد مرکب) بوده و به صورت دو تکه ساخته می­شود. بسیاری از هواپیماهای گلایدر، فوق سبک و هواپیماهای دست ساز دارای این نوع بدنه هستند.اخیراً بدنه­ی برخی از هواپیماهای شکاری فوق مدرن نیز به این روش تولید شده است. بسیاری از هواپیماهای مدل و بدون سرنشین کاربردی نیز دارای این نوع بدنه هستند.

3.        بدنه­ی نیمه تخم مرغی:این نوع سازه دارای ویژگی­هایی بین دو نوع بالا بوده که باعث شده اکثر هواپیماها از این نوع بدنه استفاده نمایند.تقریباً همه­ی هواپیماهای مسافربری، باربری و نظامی دارای این نوع سازه هستند.در بدنه­ی نیمه تخم مرغی، نیروها و شوک­های وارده هم بواسطه­ی سازه­ی داخلی و هم توسط پوسته تحمل می­شوند. این سازه از اجزاء طولی و عرضی تشکیل شده که هرکدام دارای اعضای اصلی و کمکی هستند(به شکل ها توجه نمایید):

-  اجزاء طولی(در طول بدنه): لانگرون (Longeron ) اصلی و استرینگر یا استیفنر (stringer or stiffner) کمکی

- اجزاء عرضی(در عرض بدنه): فورمر یا قاب (Former or Frame) اصلی، باک هد (Bulk head) اصلی، حلقه (Ring) کمکی

 ادامه دارد...